Manifest Energiek & Impulsief
Wethouder Moorman ondertekent manifest ‘Energiek en
Impulsief’ – Amsterdam kiest voor andere kijk op ADHD
Op 19 september jl. heeft wethouder Marjolein Moorman (Onderwijs, Jeugd en Armoedebestrijding) het manifest Energiek en Impulsief ondertekend. Met deze ondertekening bekrachtigt ze de Amsterdamse aanpak waaraan onderwijs, huisartsen en aanbieders de afgelopen maanden hebben gewerkt: druk en impulsief gedrag bij kinderen vraagt niet automatisch om een diagnose, maar om begrip, aanpassing en samenwerking.
Het manifest past binnen de Amsterdamse jeugdvisie, waarin kinderen en jongeren zoveel mogelijk worden ondersteund in hun eigen omgeving. Niet het label, maar het perspectief van het kind staat centraal. De gemeente wil hiermee bijdragen aan een beweging waarin normaliserend, contextgericht en samenwerkend wordt gekeken naar gedrag, ontwikkeling en opvoedingsvragen.
Een kanteling in denken: niet elk druk kind heeft een diagnose nodig
De ondertekening van het manifest komt op een moment waarop het aantal verwijzingen voor ADHD-diagnostiek onder kinderen groot is. Regelmatig lijkt diagnostiek een oplossing wanneer kinderen met druk ofimpulsief gedrag in het onderwijs vastlopen. Ouders zoeken dan via de huisarts naar een verklaring en mogelijke behandeling.
Het manifest benadrukt echter dat dit gedrag in veel gevallen past binnen de normale ontwikkeling van kinderen. In plaats van meteen te zoeken naar een diagnose, pleit het manifest voor het versterken van de omgeving van het kind: ouders, leerkrachten en andere betrokkenen. Alleen bij ernstige en hardnekkige problemen is specialistische hulp aangewezen.
Wethouder Moorman: ‘Laten we kinderen eerst begrijpen, voordat we hen gaan diagnosticeren’
Deze benadering sluit aan bij de Amsterdamse visie op accepteren: het kind zien zoals het is, in relatie tot zijn of haar omgeving. Ouder- en Kindteams (OKT) in Amsterdam werken al vanuit deze brede kijk op ontwikkeling en gedrag. Samen met ouders en professionals zoeken zij naar wat kinderen nodig hebben — thuis, op school en in de wijk.
De GGZ-standaard voor ADHD onderschrijft deze aanpak: eerst kijken naar omgevingsfactoren, pas daarna – als het echt nodig is – specialistische diagnostiek of behandeling. Zo voorkomen we dat kinderen onnodig gelabeld worden en houden we ruimte over voor degenen die écht specialistische zorg nodig hebben.
Een oproep aan iedereen rondom het kind
Het manifest is een oproep aan alle professionals rondom het kind: onderwijs, huisartsenzorg, jeugdgezondheidszorg, jeugdhulp en opvoedondersteuning. Door minder te focussen op het stellen van diagnoses en meer op het versterken van de omgeving, krijgen kinderen ruimte om zich op hun eigen manier te ontwikkelen.
Energiek en impulsief gedrag hoort bij opgroeien. Door dit gedrag te begrijpen en begeleiden, in plaats van te problematiseren, bouwen we aan een samenleving waarin kinderen niet ‘anders’ hoeven te zijn om gezien en geholpen te worden.
